Emotie Eten

Wat is emotie eten?

In een emotionele bui eet je zonder dat je echt honger hebt. Hoe verschilt per persoon, maar er zijn bepaalde triggers voor. Je vol eten helpt bij het vervelende gevoel van de emotie. Ook veel voorkomend is snaaien uit verveling of frustratie.

Als emotionele eter probeer je negatieve gevoelens te overstemmen of ermee om te gaan door impulsief te eten. Maar misschien ben je je daar op dat moment niet eens van bewust. Verschillende stressfactoren zoals conflicten in de familie of problemen op je werk kunnen hierbij een rol spelen.

Het is belangrijk dat je je bewust wordt van jouw eetpatroon om bepaalde emotionele triggers te herkennen en het probleem bij de wortel aan te pakken

Waarom?

Emotie-eten is een middel om lastige gevoelens zoals verdriet, boosheid of onrust te dempen. Dit lukt (helaas) het beste met calorierijk eten als koek, chocolade of chips. De basis hiervoor ligt vaak al in de vroege jeugd. Als kinderen vallen worden ze getroost, krijgen ze een pleister én vaak een snoepje. Zowel je lichaam als je geest weten dat nog.

Aan de ene kant demp je je vermoeidheid of onrust zodat die wat minder wordt, maar daardoor leer je jezelf ook aan dat ongezond of veel eten ‘helpt’ als je je ellendig voelt. Het is lastig, maar zeker niet onmogelijk is om jezelf andere gewoontes aan te leren.

Eten als ontspanning en verleiding

Eten heeft een functie, naast dat het voedt en/of vult biedt een eetmoment vaak even ontspanning of rust. Wat je snoept of snaait is ook lekker, dus dat geeft een prettig gevoel….om daarna plaats te maken voor een schuldgevoel.

Hoe dan?

Herken je negatieve emoties, neem ze waar

Analyseer de emoties: waarom heb je die, wat is er aan vooraf gegaan

Accepteer de emoties: je kunt ze niet weg eten, dus ga er mee aan de slag

Stap 1: Breng de situatie in kaart

Ontdek eens in wat voor situatie je veel gaat eten of snaaien. Is dit vaak om zes uur als je net thuiskomt en te moe bent om te koken, dan is dat dus een voorbeeld.

Stap 2: Onderzoek je gevoel

Hoe voel je je in die situatie? De een voelt zich bekaf, de ander is teleurgesteld omdat de ontbijttroep van de pubers nog op tafel staat, de derde is boos op de baas omdat die haar weer heeft laten overwerken, de vierde is geïrriteerd over haar man omdat die niet thuis is om te koken, en de vijfde voelt zich eenzaam omdat die geen relatie heeft en alleen thuiskomt.

Stap 3: Stel je behoefte vast

Wat is nu je echte behoefte op dat moment? Wat zou je het allerliefste willen? Je wilt dan bijvoorbeeld dat het eten klaarstaat, maar wat je doet is een zak chips leegeten. Dat brengt dat eten natuurlijk niet dichterbij. Als je je behoefte kent, dan kan je gaan ontdekken hoe je ervoor zorgt dat het eten wel klaarstaat. Voor de een zou het een oplossing zijn om zondag voor twee dagen te koken, voor de ander om de pubers hun ontbijttroep te laten opruimen.

Stap 4: Zoek afleiding

Op het moment dat je thuiskomt en je een enorme behoefte aan chips of chocola hebt, maar het probleem niet meteen opgelost is (het eten staat bijvoorbeeld nog steeds niet klaar), ga dan eerst eens afleiding zoeken.

Stap 5: Kijk je problemen aan

Stel dat jij je eenzaam voelt omdat je alleen bent, dan kan dat ’s avonds heel vervelend zijn. Je kunt dit probleem elke avond bij de tv wegstoppen in combinatie met een berg chocola, maar je kunt het ook aankijken. Door dat te doen ontdek je dat je het echt heel vervelend vindt om alleen te zijn en komen waarschijnlijk de tranen boven. Stel dan de vraag: Wat zou ik dan wel willen?’ Misschien wil je meer sociale contacten, of wil je weer gaan daten maar durf je dat niet. Dus door je verdriet of onrust te verduren, komt er ook inzicht in hoe je dingen in je leven anders zou kunnen doen.

Stap 6: Achterhaal de achterliggende redenen

Dan is er stap zes: onderzoek waar de problemen vandaan komen. Dus als je heel vaak snaaibuien hebt als je ’s avonds bekaf bent, hoe komt dat? Bijvoorbeeld omdat je overwerkt. Maar waarom werk je eigenlijk zoveel over? Want je collega’s doen dat niet.

Stap 7: Vervul je behoefte

Vervul de behoeftes die je hebt. Dus als jij graag een partner wilt, ga kijken wat je daarvoor moet doen in plaats van jezelf elke avond uit frustratie vol te eten. Het onderzoeken is dus heel belangrijk.

Tips

Vraag je voordat je naar de koelkast loopt en er gedachteloos iets uitpakt het volgende af: Heeft mijn maag echt honger of spreekt mijn brein hier? Als het laatste het geval is, denk dan na over de gevolgen van nu iets eten en de voordelen van niet eten.

Een eetdagboek kan je helpen om je eetgedrag te analyseren en bepaalde patronen en triggers te herkennen. Het beste is om op te schrijven wanneer je wat eet en hoeveel, en hoe je je voelt als je het doet en daarna.

Verwerk je gevoelens niet met eten, maar met de hulp van mensen om wie je geeft – of dat nu vrienden of familieleden zijn. Het kan wonderen doen om met elkaar te praten en je angsten en problemen van je af te zetten.

Weg met die goedgevulde snoeplade! Als je geen ongezonde snacks in huis hebt, dan maak je het jezelf gemakkelijker om spontane eetbuien te vermijden. Haal dus ook niet de koekjes voor het bezoek in huis.

Wees geduldig met jezelf en laat een terugval je niet van de wijs brengen. Als emotioneel eten al een gewoonte is geworden, dan kost het tijd en veel zelfreflectie om dat patroon te doorbreken. Bedenkt ook vooral wat er in de week WEL allemaal goed is gegaan.

Wees niet bang om professionele hulp te zoeken als je het niet alleen kunt. Samen met een diëtist of leefstijlcoach kun je kijken waar jouw triggers en valkuilen zitten en bespreken wat hiervoor de oplossingen kunnen zijn.

Mocht je begeleiding willen voor het doorbreken van het emotie eten, neem dan contact op met natuurcoach@manontromp.com

Suikerverslaving

Suiker kan net zoals medicijnen, drugs en alcohol leiden tot verslavend gedrag. Hoewel er bij een suikerverslaving geen sprake is van lichamelijke afhankelijkheid, kan iemand wel een geestelijke verslaving aan suiker ontwikkelen. Dit heeft onder meer te maken met de effecten van suiker op de neurotransmitter dopamine. Op deze pagina wordt uitgelegd hoe een suikerverslaving ontstaat en aan welke symptomen je deze kunt herkennen. Ook wordt besproken wat de gezondheidsrisico’s zijn en op welke manieren je van een suikerverslaving kunt komen.

Wat is een suikerverslaving?

Bij een suikerverslaving is er sprake van een mentale afhankelijkheid aan suiker, onder meer door de effecten die het heeft op de hersenen. Suiker beïnvloedt namelijk het interne beloningssysteem in je hersenen, in het bijzonder specifiek de dopamine aanmaak. Iemand krijgt hierdoor de behoefte om voortdurend suikerrijk voedsel te eten. Volgens een studie door C. Wideman in Nutritional Neuroscience kunnen de effecten van een suikerverslaving, zoals ontwenningsverschijnselen en de kans op terugval, vergelijkbaar zijn met die van verslavende drugs.

Symptomen suikerverslaving

Een suikerverslaving kan zich via verschillende symptomen uiten. Iemand wil vaak voortdurend zoete dingen eten, krijgt geen verzadigd gevoel bij het eten door het gebrek aan gezonde voeding en kan door het overmatig suikergebruik bovendien gedragsveranderingen vertonen. Volgens G. Kohlboeck leiden hoge innames van suiker, gekoppeld met een slecht dieet, onder andere tot emotionele symptomen onder kinderen, waaronder chronische concentratieproblemen en hyperactief gedrag.

Dit zijn mogelijke symptomen van een suikerverslaving:

Je vindt het moeilijk om van bepaalde etenswaren af te blijven of van een bepaald product minder te eten

Je voelt je moe en futloos na het eten

Je weet dat je gezonder moet gaan eten, maar het lukt je niet ermee te beginnen of om het vol te houden

Je eet om negatieve gevoelens te onderdrukken

Je voelt vaak sterk de behoefte om iets te eten, ook als je eigenlijk geen honger hebt

Je ervaart een prettig gevoel wanneer je iets met suiker eet

Hoe kom je van een suikerverslaving af?

Een suikerverslaving wordt niet gezien als een lichamelijke verslaving, omdat er geen sprake is van daadwerkelijke lichamelijke afhankelijkheid, maar een emotionele verslaving of mentale afhankelijkheid. Iemand die suiker binnenkrijgt, koppelt dit dan bijvoorbeeld aan het uitschakelen van negatieve emoties of stress en voelt zich beter door de gestimuleerde dopamine productie die suiker activeert, volgens een onderzoek in The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism uit 2015. Om van een suikerverslaving af te komen, is het daarom onder meer zaak om onderliggende psychologische factoren aan te pakken, bijvoorbeeld door professionele behandeling.

Adviezen

Dit zijn enkele adviezen om van een suikerverslaving af te komen:

Vermijd geraffineerde suikers

Kies gezonde voeding en herken verborgen suikers

Ga voor de juiste zoetstoffen

Kies gezonde snacks in plaats van voortdurend zoete dingen

Activeer het beloningssysteem op een natuurlijke manier

Consulteer een huisarts over behandeling van mogelijke psychische problemen

Afkickverschijnselen van suiker

Het is mogelijk om lichamelijke en emotionele afkickverschijnselen te krijgen wanneer je de suikerinname vermindert of volledig stopzet. Zo stelt een studie uit 2015 in Physiology & Behavior dat iemand die plotseling geen suiker eet, meer impulsief gedrag kan vertonen. In hoeverre en hoe lang je last hebt van afkickverschijnselen, is per persoon afhankelijk.

Je kunt last krijgen van de volgende verschijnselen:

Een sterke behoefte om iets te eten waar suiker in zit

Lichte hoofdpijn

Je bent prikkelbaar en wordt snel boos

Je voelt je snel moe en futloos

Je vertoont meer impulsief gedrag

Minder vaak voorkomende verschijnselen zijn:

Misselijkheid

Slapeloosheid

Koud voelen

Herken je de symptomen en zou je graag willen weten hoe je ervan kan komen? Maak een afspraak voor een individuele leefstijlsessie. Mail Natuurcoach@manontromp.com of bel Manon Tromp – Leefstijlcoach op 06 12294580